W genealogii jak w historii naukach niewielu,
czym bardziej się cofasz do tyłu,tym bliższą masz drogę do celu”

(Stanisław L. Pieniążek, 2004)

1944 rok Powstanie Warszawskie i moja rodzina - obozy koncentracyjne Ravensbrück i Buchenwald.

      Władysław Wojtczak urodził się 4 czerwca 1876 roku w Skromnicy, Parafia Leźnica Wielka jako trzeci syn moich prapradziadków Walentego Wojtczaka i Marianny z Urbańskich. Był bratem mojego pradziadka Jana Wojtczaka.

Fot. Władysław Wojtczak

Wraz z żoną Marią z Orzechowskich ur. 30 stycznia 1886 roku mieszkali w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 38.

Fot. Krakowskie Przedmieście 38. Zdjęcie ze zbiorów AP. 1937 rok.

Razem z rodzicami Władysławem i Marią mieszkały ich dzieci : Irena, Helena i Witold.

W pierwszych dwóch tygodniach Powstania Warszawskiego wszyscy zostali aresztowani przez hitlerowców i umieszczeni w niemieckim, przejściowym obozie DULAG 121 w Pruszkowie.
Z obozu tego Władysław wysłał kartkę do swojego brata Jana z informacją o aresztowaniu całej jego rodziny. Kartka ta została dostarczona do brata niestety już po osadzeniu wszystkich w niemieckich obozach koncentracyjnych.

- Władysław - lat 68 -

 aresztowany 4 sierpnia 1944 roku ;
wywieziony do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie 13 sierpnia 1944 r.
Nr obozowy 71684



Skany dokumentów obozowych zdobyłam z arolsen-archives.org

Przeżył obóz koncentracyjny.
Zmarł 25 grudnia 1957 roku w Warszaawie.
 Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie KW 24a.



- Maria -  lat 58 - żona Władysława  -
    
wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück 24 sierpnia 1944 roku;
zmarła w Obozowej izbie Chorych
 3 lutego 1945 r.
Nr obozowy 59851.

Informacje ze strony https://straty.pl/



- Irena Justyna - lat 38 - córka -
ur. 26 września 1906

wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück
 24 sierpnia 1944 r.
zwolniona w kwietniu 1945 roku po wyzwoleniu obozu przez Armię Czerwoną;
Nr obozowy 59852

Informacje ze strony https://straty.pl/

Zmarła 24 grudnia 1997 roku w Warszawie przeżywszy 91 lat.



- Helena - córka -

z obozu w Pruszkowie przewieziona do pracy w fabryce amunicji w Vohrenbach ;
w Niemczech poznaje swojego męża o nazwisku Ziółkowski.
Zwolniona z pracy w fabryce wraca ze swym synem Cezarym do Warszawy - Radości

Informacje : Jadwiga Wojtczak "Rodziny Łabędzkich i Wojtczaków - wspomnienia spisane w 1986 roku dla upamiętnienia wydarzeń rodzinnych w okresie 100 lat"

Umiera nagle 21 listopada 1979 roku.
Pochowana wraz z ojcem Władysławem na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.



- Witold - lat 25 - syn -
ur. 17 maja 1919 roku



wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Buchenwald 13 sierpnia 1944 roku;
według dokumenu obozowego 20 stycznia 1945 roku jeszcze żył;
Nr obozowy 71683






Skany dokumentów obozowych  zdobywłam z z arolsen-archives.org

Brak do dnia dzisiejszego informacji, co się stało  z Witusiem 
/tak go nazywała moja babcia Janina z Wojtczaków, a jego kuzynka/.



Władysław z córkami Ireną i Heleną mieszka po powrocie w Radości, w drewnianym, piętrowym domu po rodzicach Marii - Orzechowskich, a teściów Władysława.

Osobiście poznałam obie ciocie - Irenkę i Helenkę. 

Irenkę pamiętam trochę lepiej. Wraz z moimi dziadkami - Janiną i Edmundem gościłam w ich domu na tzw. letnisku. Ciocia miała nawyk chowania skórek chleba do bieliźniarki i do szafek w kuchi. Zawsze się bała, by nie zabrakło jej chleba.


Z rodzicami też odwiedzałyśmy ciocię, z którą mieszkał syn jej siostry Heleny - Czarek. Niestety nie mam z nim kontaktu, więc nie wiem także jak potoczyły się jego losy.

Od cioci Iry dostałam parę pięknych książek, które do dzisiejszego dnia są w moim posiadaniu.

Ku pamięci Władysława, Marii, Ireny, Heleny i Wacława.